خبر گذاری صنعت و کارخانجات ایران

جاکس گر «برای افراد شجاع هیچ چیز محال نیست»

مثل آلمانی «کره ی زمین از آن اشخاص صاحب پشتکار است»

نقل می کنند که یکی از آلمانی های قرون وسطی پیوسته می گفت: « من از بت ها امیدی ندارم و از شلیاطین هم نمی ترسم، تمام اتکاء من به قوای جسمی و عقلی خودم است ». می گویند اهالی نروژ و سوئد خدایی داشتند که چکشی دست داشت. چکش نشانه ی همت و پشتکار است و همین نکته اشاره یی است به نشاط و پشت کار اهالی اسکاندیناوی.

از کارهای عادی و حرکات معمولی اشخاص، می توان به اخلاق  و روحیات آنان پی برد. یک شخص فرانسوی به رفیقش که عازم مهاجرت به مملکتی بود گفت: مبادا آنجا بروی، من اطفال این ملت را دیده ام که در مدرسه چکش را  باسستی و ضعف فرود می آورند، این خود دلیل است برای اینکه ملت مذبور در این پشتکار و فعال نیست. اقامت در همچو مملکتی جز خسران نتیجه ندارد.

این حرف صحیحی است. افراد هر طور باشند ملت نیز همان طور است و ملت هر طور باشند مملکت نیز همان طور است.

پشتکار انسان را موفق می کند و بهترین نردبان ترقی او به شمار می رود. اشخاص که به قریحه و مواهب طبیعی خود متکی هستند به رستگاری و پیشرفت نزدیکند و از خسران دور. نسبت پشتکار به مواهب طبیعی، مثل نسبت اراده است به قابلیت. همانطور که شخص، هر قدر قابلیت انجام کاری را داشته باشد تا اراده ی انجام آن را نکند به انجامش موفق نخواهد شد، همین طور هم هر قدر انسان صاحب ذوق  و قریحه و هوش و ادراک باشد، تا آن ذوق  و هوش و ادراک مقرون به پشتکار است. یک شخص فعال و با پشتکار هیچوقت در مقابل ناملایمات و شکست ها خسته و فرسوده نمی شود. امید برای همه لازم است، با وجود امید انسان به سهولت می تواند مصائب و سختی های زندگانی را تحمل کند. بد بخت ترین اشخاص کسی است که آرزوهایش زیاد و قوه ی سعی و عملش کم باشد. کسی که دستخوش آرزوهای دور و درازی شود که فراتر از قدرت عمل اوست، قوایش کاستی و نقصان می پذیرد و در زندگانی رستگار نخواهد شد. بیشتر از همه طبقه ی جوان در معرض این آفت قرار دارد. لذا انسان باید از دوران کودکی خود را از عالم تخیل و رویا بیرون کشد و به مرحله ی عمل نزدیک شود.

حیات، یک نزاع و کشمکش متمادی بیش نیست و هر پیشرفتی نتیجه زحمات فکر و جسم است.

شفر می گوید: « من به پشتکار و شجاعت خود افتخار می کنم. شخص فعالی که مطامع شریف و معقول داشته باشد، می تواند به مقاصد خود نائل گردد»

هیرملر می گوید: « تنها مدرسه ای که علم و معرفت حقیقی را در آن آموختم مدرسه دنیا است که در آن دو استاد زحمت و کوشش به انسان درسهای گرانبها تلقین می کنند.»

کسی که در کار خود تردید کند و با قدم ثابت و زانو های محکم به استقبال مصائب عالم نرود، مساعی او به هدر خواهد رفت و هرگز موفق نخواهد شد.

پشتکار و علاقه به تلاش و اقدام و عمل، جزء عادات است و هر کس با ممارست می تواند این عادات خوب را کسب کند.

«فول بکسلتن» از حیث ادراک و هوش، فردی کامل عادی بود ولی از حیث عمل فوق  العاده بود و راز پیشرفت را فقط در پشتکار خود میدانست. انسان به هیچ مقصود بزرگی نمی رسد مگر با مقرون به شجاعت. شخص با مقاومت در مصائب و استقبال از حملات زندگی قوی می شود. جهاد و مبارزه حقیقی همین است و نتایج آنهم به درجه‌ایی عجیب است که انسان تلاشگر، محال را ممکن فرض می کند و برعکس، اشخاص پست همت و ضعیف اراده، همیشه کارهای ممکن را هم محال می دانند!

برگرفته از کتاب رمز موفقیت دیل کارنگی