تفکر یا اندیشه تنها قدرتی است که میتواند ثروت قابل ملاحظهای را از ماده بدون فرم ایجاد کند. ماده خامی که همه چیز از آن ساخته شده است، مادهای است که فکر میکند و اندیشه در مورد یک فرم (شکل) دراین ماده آن فرم را ایجاد میکند.
ماده بدون فرم بر طبق اندیشههایش حرکت میکند. هر فرم و فرآیندی که شما در طبیعت میبینید، تجلیآشکار یک اندیشه در ماده بدون فرم است. زمانی که ماده اولیه بدون فرم روی یک فرم فکر میکند، آن فرم رابه خود میگیرد؛ هنگامی که در مورد یک حرکت فکر میکند، آن حرکت را به وجود میآورد. این راهی استکه همه اشیاء خلق میشوند. ما در دنیایی از اندیشه ها زندگی میکنیم که بخشی از جهان اندیشههاست.
اندیشهیک جهان متحرک در ماده اولیه توسعه پیدا کرد و این ماده بر طبق آن اندیشه عمل کرد و فرم سیارات جهان رابه خود گرفت و این فرم را نگه داشت. ماده اولیه، فرم اندیشه هایش را به خود میگیرد و بر طبق اندیشه رفتارمیکند؛ ماده اولیه با نگهداری اندیشه سیستم دایرهای خورشیدها و جهان، فرم این جهان را به خود گرفت وآنها را طوری که خودش فکر میکرد به حرکت درآورد؛ با اندیشه در مورد یک درخت بلوط که رشد کندیدارد، آن درخت را تولید کرد. برای انجام این کار قرنها لازم است. در فرایند آفرینش ماده بدون فرم بر طبقجهتهایی که ایجاد کرده است، رفتار میکند؛ اندیشه یک درخت بلوط باعث تشکیل آنی یک درخت بلوطرشد کرده نمیشود اما باعث شروع حرکت در نیروهایی میشود که آن درخت را تولید میکنند.
هر نوع فکر در مورد یک فرم در صورتی که در ماده اولیه باقی بماند، باعث تشکیل آن فرم میشود. اماهمیشه یا غلب اوقات این کار در طول مسیر رشد و فعالیتهایی که به تازگی تشکیل شدهاند اتفاق میافتد.
تفکر در مورد یک خانه، وقتی که روی ماده بدون فرم تأثیر میگذارد، ممکن است باعث تشکیل فوری آنخانه نشود ولی باعث تغییر جهت نیروهای فعال در تجارت و کسب و کار به سمت کانالهایی میشود کهباعث میشود آن خانه به زودی ساخته شود. و اگر کانالهایی برای فعالیت نیروهای آفریننده وجود نداشتهباشد، خانه مستقیماً از ماده اولیه ساخته میشود بدون اینکه منتظر فرایند کند جهان زنده و غیرزنده بماند.
هیچ گونه اندیشهای در مورد یک فرم نمیتواند بدون خلق آن فرم، روی ماده اولیه تأثیر بگذارد.
انسان یک کانون تفکر است و میتواند فکر کند. برای آنکه یک فرد بتواند یک شیء را با دستهایششکل دهد، باید ابتدا آن را در فکرش ایجاد کند. انسان نمیتواند بدون آنکه تصوری در مورد یک چیز داشتهباشد آن چیز را به وجود آورد.
تا به حال بشر تمامی تلاشش را محدود به کارهای یدی کرده است و نیروی یدیاش را در جهان فرمهابرای تغییر و تعدیل آنچه وجود دارد به کار گرفته است و هرگز در این زمینه فکرنکرده است که از طریقاندیشههایش بر ماده اولیه تأثیر بگذارد و باعث خلق فرمهای جدید شود.