خبر گذاری صنعت و کارخانجات ایران

قدرت بخشودن
ریشه احساسات منفی که سبب می شود کسی متوسل به سرزنش کردن دیگران و گرفتار خشم و رنجش گردد، بترسد و دچار تردید و غبطه و حسادت شود، ناتوانی در بخشودن دیگران است که به شیوه های مختلف به ما آسیب می رساند.
وقتی کودک هستیم و بزرگ می شویم، از مرحله ای عبور می کنیم که در آن عدالت برای ما بسیار مهم است. به مفهوم «انصاف» بهای فراوان می دهیم. از هر حادثه و صحنه ای در زندگی مان که منصفانه به نظر نمی رسد ناراحت می شویم، بخصوص اگر این موضوع مربوط به خود ما باشد.  هرگاه احساس کنیم که با ما یا با دیگران غیرمنصفانه برخورد شده است، آن را حمله ای متوجه خود می بینیم. عزت نفس شکستنی ما تهدید می شود. با خشم و رنجش واکنش نشان می دهیم و این مرحله نرمال از رشد ماست تا دوران کودکی را پشت سر بگذاریم و به بلوغ برسیم.
اما بعضیها در این مرحله متوقف می شوند و هرگز به فراسوی آن رشد نمی کنند. اگر به ما اهمیت دست کشیدن و بخشودن را آموزش نداده باشند، تجربه بخشودن را پیدا نمی کنیم. اگر دقیق و مواظب نباشیم، زندگی مان را براساس خشم در قبال دیگران تدوین می کنیم. بسیاری از روانشناسان و روانپزشکان همه مدت فعالیت خود را صرف کمک به اشخاص می کنند تا با گذشته های ناخوشایند خود کنار بیایند.
قدرتمندترین و رهایی بخش ترین تصمیماتی که می توانید بگیرید این است کسانی را که به هر طریق شما را رنجانیده اند، ببخشایید. تنها با بخشودن دیگران می توانید خودتان را آزاد کنیدو به همین دلیل است که اغلب ادیان بخشودن و عفو کردن را مورد تأیید قرار داده اند و آن را قدم اول به سوی آرامش ذهن ارزیابی می کنند.
تصورش را بکنید اگر از کسی یا موضوعی در این دنیا خشمگین نبودید، چه اتفاقی می افتاد. تصور کنید که کاملاً مثبت، خوش بین، بشاش، با عزت نفس فراوان و اعتماد به نفس نامحدود هستید. تصور کنید انسانی گرم، دوستانه و مهربان هستید و از آرامش درونی برخوردار می باشید. همه اینها در صورتی میسر می شوند که بتوانید دیگران را ببخشایید.

دو نفر می خواهد
بعضیها با یک فرض اشتباه از بخشودن و گذشتن خود داری می ورزند. آنها فکر می کنند که با بخشودن رفتار کسی را که از آن رنجیده اند، تأیید می کنند. فکر می کنند اگر طرف دیگر را ببخشند، به او لطفی کرده اند. حتی فکر می کنند که او را رها کرده اند و حال آنکه مصمم اند این کار را نکنند.
و این در حالی است که برای ساختن یک زندان به دو نفر احتیاج است، یکی زندانی و یکی زندانبان. هر دوی اینها در زندان هستند و وقتی شما طرف مقابل را آزاد می کنید، خودتان را آزاد کرده اید. مجبور نیستید که رفتار او را تأیید کنید و شما او را می بخشایید برای اینکه در باقی مانده عمرتان راحت شوید. بنابراین بخشودن اقدامی به سود خود و نوعی خودخواهی است و هیچ رابطه ای با طرف مقابل ندارد.
وقتی از کسی عصبانی باقی می مانید، کنترل عاطفی خود را به او واگذار می کنید و به او امکان می دهید که از فاصله دور شما را کنترل کند. با نبخشودن، به آن شخص امکان می دهید که بر زندگی احساسی و عاطفی شما مسلط شود.

 از یاد نبرید که در برابر هر کار غیرانسانی، هزاران کار برآمده از مهربانی و گذشت و خیر خواهی وجود دارد.وین دایر
(منبع: سخنان بزرگان درباره بخشش و بخشیدن)
 

راه بخشودن
راه بخشودن بسیار ساده است. هرگاه به آن شخص می اندیشید از قانون جایگزینی استفاده کنید و بگویید:« خداوند او را ببخشاید، من او را می بخشم و برایش روزگار خوشی را از خداوند مسئلت دارم». نمی توان کسی را بخشید، برای او آرزوی موفقیت کرد و در ضمن از او عصبانی بود. اندیشه مثبت اندیشه منفی را لغو می کند.

می توانید با قبول مسئولیت سهم خود در ماجرا بر سرعت آزادسازی شخص طرف دیگر بیفزایید. به ندرت اتفاق می افتد که حادثه ای درخلاً انجام پذیرد. تقریباً بدون استثنا شما هم کاری کردید که به این اتفاق کمک کرد. بنابراین باید سهم خود را هم در نظر بگیرید.
می توانید بگویید: « من مسئول هستم. نباید خودم را درگیر آن حادثه می کردم.نباید آن کار را می کردم.من او را به طور کامل می بخشایم و از کاری که کرده صرفنظر می کنم»
ممکن است در شروع، بخشودن برای شما دشوار باشد. گفتن این کلمات ممکن است برایتان دشوار باشد. بسیاری از مردم تمام زندگی شان حول این موضوع می گردد و نگران آنند اگر از کسی یا موضوعی شکایت نکنند، حرفی برای گفتن نخواهند داشت.
وقتی دیگران را می بخشایید، احساس می کنید که سبک تر شده اید. وقتی اندیشه های خشم و رنجش از بین می روند، اندیشه های مثبت ذهن شما را پر می کنند و انرژی و اشتیاق بیشتری پیدا می کنید و احساس می کنید قوی تر شده اید و از اطمینان بیشتری برخوردارید. آینده به رویتان باز می شود.
وقتی تصمیم به بخشودن می گیرید، به این فکر نکنید که دوستان و دیگران در باره تان چه می گویند. احتمالاً آنها هم از شنیدن گله ها و شکایات شما خسته شده اند. در واقع، وقتی شروع به بخشودن می کنید، اغلب به این نتیجه می رسید که تنها پیوند و اتصال شما با بعضیها همین جلسات گله گزاری است. وقتی تصمیم می گیرید دیگران را ببخشایید، ممکن است به این نتیجه برسید که آن اشخاص آن قدرها مناسبی نیستند که با آنها صحبت کنید.

اگر بدکاران به راستی می دانستند، چه می کردند، ما را نیز تنها آن زمان حق بخشودن می بود که حق اتهام بستن و کیفر نیز می داشتیم؛ البته که چنین حقی نداریم. نیچه.
(منبع : 73 سخن زیبا از بزرگان درمورد بخشش و گذشت)

اشخاصی که باید آنها را ببخشایید
اگر در کار تغییر دادن اندیشه و زندگی خود جدی باشید، باید چهار گروه را ببخشایید.
اول پدر و مادر، خواه در قید حیات باشند یا نباشند. باید قطعاً آنها را به خاطر اعمال و رفتارشان ببخشایید. باید از آنها متشکر باشید که به شما امکان حیات دادند و آنها بودند که شما را به این دنیا آوردند. اگر از زنده بودن خوشحالید، می توانید آنها را به خاطر هر چیز دیگری مورد عفو قرار بدهید و دیگر از آنها شکایت نکنید.
بسیاری از کسانی که در همایشهای من شرکت کرده اند با پدر و مادرشان ملاقات کرده و به آنها گفته اند که آنها را بخشوده اند. اغلب این اقدام شجاعانه روی رابطه آنها تأثیر قدرتمندی برجای گذاشته است و از آن روز به بعد، دوستان خوب یکدیگر شده اند که تا پایان عمر ادامه پیدا کرده است.
چشم اندازهای مثبت در برابر نگرشهای منفی
به دو طریق می توانید به دنیایتان نگاه کنید .می توانید از دنیا برداشت مثبت و در غیر این صورت برداشت منفی داشته باشید .با قبول مسئولیت در قبال خود و آنچه برای شما اتفاق می افتد، به انسان مثبت تبدیل می شوید .دنیا را به دیده در قبال خود و امکانات خود خوش بین تر می شوید، به انسانی شادتر و مؤثرتر تبدیل می گردید.
برعکس، وقتی به دنیا به دیده منفی نگاه می کنید، در همه جا بی عدالتی و مشکل می بینید. ظلم و بدی می بینیدو  در اطراف خود و به هر جا که نگاه می کنید اشخاص مقصر و خطاکار می یابید. به جای فرصت مناسب و امید، محدودیت و بی انصافی را مشاهده می کنید.
در مقاله آموزش ارتباط موثر نکات خوبی درباه ارتباط بیان شده است که می تواند به شما کمک زیادی کند.